Friday 1 January 2016

Ούτε ένα κεράκι για εμάς...

Περίπου δυο χρόνια πριν ένα βράδυ, δούλευα με έναν Φιλιππινέζο, τον Joseph. Ο Joseph ήρθε στην Αυστραλία πριν περίπου 5,5 χρονια. Την ίδια περίπου χρονική περίοδο που ήρθα κι εγώ. Είναι 42 χρονων, παντρεμένος και πατέρας 5 παιδιών!!!
Από την αρχή τον ψυχολόγησα ως ένα καλόκαρδο άτομο, το οποιο αν του φερθείς με σεβασμό θα σου το ανταποδώσει με τον ίδιο τρόπο. Στην πατρίδα του ήταν δικηγόρος, ειδικευόμενος σε περιουσιακά θέματα. Πελάτες του ήταν πλούσιοι ανά τον κόσμο! Περισσότερο Ευρωπαίοι και πολλοί από αυτούς Έλληνες. Στην Αυστραλία είχε έρθει κάποια στιγμή για διακοπές με την οικογένεια του και η γυναικα του είχε την ιδέα να μεταναστεύσουν εδώ, γιατί είχε αρέσει παρα πολύ στα παιδιά τους. Οικονομικό πρόβλημα δεν είχε (το αντίθετο μάλιστα) και έκανε το βήμα καθαρά για τα παιδιά. Στις Φιλιππίνες έχει μεγάλη εγκληματικότητα και ήταν ο κύριος και βασικός λόγος που πήρε την απόφαση της μετανάστευσης!

Μιλήσαμε για κάποιους κοινούς φίλους Έλληνες που έχουμε και παρατήρησα ότι μίλαγε με μεγάλο σεβασμό για την Ελλάδα! "Είναι άδικο ότι γίνεται στη χωρα σας" μου είπε! "Η Ελλάδα έδωσε τον πολιτισμό στον κόσμο, τη δημοκρατία. Άνθρωποι όπως ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης δεν θα υπάρξουν ποτέ ξανά". Μου είπε ακόμη πως "αν κάποιος δεν έχει μελετήσει καθόλου την Ελληνική ιστορία, δεν ξέρει τίποτα". Το πανεπιστήμιο στο οποιο σπούδασε νομική στη χωρα του, ονομάζεται "Αθηναίων Πανεπιστήμιο Νομικής"! Είναι βασικό μάθημα στα σχολεία των Φιλιππίνων η Ελληνική ιστορία. Όποιος δεν τη γνωρίζει, δεν θεωρείται μορφωμένος! Μου μίλησε επί ώρες για τα μεγάλα πράγματα που δημιούργησαν οι Έλληνες ανά τα χρονια!

Του εξήγησα πως, αν πάει στη σημερινή Ελλάδα, δεν θα δει τίποτα που να θυμίζει την αρχαία. Μπορεί οι πρόγονοι μας να έκαναν μεγάλα πράγματα, αλλα αυτό έγινε γιατί ήταν και ΜΕΓΑΛΟΙ άνθρωποι. Του εξήγησα πως ο σημερινος Έλληνας είναι πολύ του γλεντιού, του "ωχ-αδερφισμου" και του "ξέρεις ποιος είμαι εγώ;" Αυτά και αλλα πολλά, ήταν που μας έκαναν να μείνουμε πίσω! Και τότε ο Joseph συμπλήρωσε: "Και τα 400 χρονια σκλαβιάς με τους Τούρκους". Σα να είχε δίκιο!

Επίσης μου ανέφερε πως είναι τεράστιο άδικο η Γερμανία να ζητάει τα ρέστα και να μας θεωρεί μη παραγωγικούς και τεμπέληδες, τη στιγμή που οι ίδιοι οι Γερμανοί μας κατέστρεψαν στον B' Παγκόσμιο πόλεμο! Ιδιαιτερα το γεγονός ότι ποτε μα ποτε δε μας αποζημίωσαν για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι ναζί στη χώρα μας, είναι αδιανόητο! Και τώρα ζητάνε και τα ρέστα! "Δεν έχεις ιδέα φιλε, πόσοι ανά τον κόσμο μελετάνε την Ελληνική ιστορία" μου είπε. "Μόνο αν μελετήσει κανείς την Ελληνική ιστορία, παίρνει μια γνώση του τι γίνεται και τι μπορεί να γίνει, για να καλυτερέψει αυτός ο κόσμος" συνέχισε! Εγώ τι να πώ; Έμεινα άφωνος όση ώρα μιλούσαμε και για την πρώτη ώρα, (για να πω την αλήθεια) νόμιζα ότι με δούλευε. Φυσικά δεν ήταν έτσι.

Όταν ήρθε η ώρα να σχολάσουμε και να καληνυχτίσουμε ο ένας τον άλλο, το μονο που μπόρεσα να του πω, καθώς αναλογιζόμουν το τι σεβασμό είχε ένας ξένος για τη χωρα μου, ήταν: "σε ευχαριστώ". Με κοίταξε κάπως έκπληκτος, μη μπορώντας να καταλάβει για ποιο πράγμα τον είχα ευχαριστήσει. "Για το σεβασμό" τον πρόλαβα και χαμογέλασε γνέφοντας το κεφάλι του. "Παρομοίως. Για αυτά που μου έδωσε η χωρα σου" μου είπε και φύγαμε. Έμεινα πάλι άφωνος!

Και εκεί φιλε, για άλλη μια φορα μουρμούρισα μέσα μου: "Οι Έλληνες έδωσαν τα φώτα του πολιτισμού σε όλο τον κόσμο και εμείς δεν κρατήσαμε ούτε ένα κεράκι για εμάς..."
 

No comments:

Post a Comment