Friday 1 January 2016

Η αχαριστία του ευεργηθέντος

H ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Έρχεται ο άλλος (θα τον λέω M για λόγους διατήρησης ανωνυμίας) από την Ελλάδα. Φίλος πολύ καλού φίλου μου. Εγώ ούτε που τον ήξερα, ούτε που τον είχα δει ποτε πριν. Ήρθε με τουριστική visa μαζί με έναν άλλο γνωστό του (τον G). Ο φίλος μου, με παρακάλεσε να τον βρω και να τον βοηθήσω
όπως και όπου μπορώ. "Δεν έχει κανέναν εκεί" μου λέει και δεν ξέρει Αγγλικά καθόλου! Πήγα
λοιπόν, τον βρήκα στο ξενοδοχείο (με τον άλλο το G) και τους πήρα για καφέ. Γενικά πήγαινα και τους έπαιρνα για καφέ οποτε μπορούσα. Τους έφερνα στο Oakleigh, μιας και είναι Ελληνική παροικία και ήταν πιο εύκολο για αυτούς να αποκτήσουν γνωριμίες (λόγω γλώσσας) και συνεπώς να βρούν δουλειά. Τους γνώρισα σε κάτι Έλληνες φίλους δικούς μου, οι οποιοι έχουν πολλά χρονια εδώ, γνωρίζουν αρκετό κόσμο και καταφέραμε όλοι μαζί να τους βρούμε σπίτι να μείνουν αλλα και δουλειά. Είχαμε κάτι κρεβάτια με τη γυναικα και κάτι συσκευές και τους τα δώσαμε (δωρεάν εννοείται).

ΤΟ ΖΟΥΜΙ
Το αφεντικό τους (ο K), δέχτηκε να τους δώσει δουλειά, παρόλο που ο M, δεν είχε άδεια εργασίας (μονο ο G είχε). Εκεί κάπου λοιπόν, άρχισα να βλέπω από τον M, μια συμπεριφορά περίεργη. Αλαζονικη πολλές φορες. Tρομερά ισχυρογνώμων και αδιάλλακτος. Σε οτιδήποτε. Ειδικά πάνω σε θέματα που είχαν να κάνουν με τη δουλειά που έκανε στην Ελλάδα (μηχανικός λέει), ότι έλεγε αυτό έπρεπε να ισχύει. Παρόλο του ότι είχα δει, ότι αυτό που έλεγε, όχι μονο δεν ίσχυε, αλλα ήταν και μπαρούφα βαρβάτη!!! Αλλα επειδή με το μπουρού μπουρού, είχε ψήσει τους πάντες ότι "έτσι έχουν τα πράγματα," κάθε φορα που του έλεγα ότι "μάλλον κανεις λάθος" όλοι τον υποστήριζαν. Ένας μονο από την παρέα, λίγο καιρό μετά, άρχισε να καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά! Όταν είχε αρχίσει ο M να κατηγορεί το φίλο του (υποτίθεται) και συμπατριώτη του G, σε εμάς τους υπολοιπους! Οι καφέδες συνεχίστηκαν, όπως και η υποστήριξη όλων μας.

Σε κάποια φάση έψαχνε να βρει αυτοκίνητο, αλλα "δεν υπήρχε μια" που λέμε! Είχα το παλιό μου
Honda Civic στην αυλή, το οποιο ήταν να έρθουν να το πάρουν από μια μάνδρα για $300. Είχε παραδώσει συμπλέκτη, αλλα δεν ήθελα να το φτιάξω μιας και είχα πάρει άλλο. Κάποιος λοιπόν, του πρότεινε να το αγοράσει. Μου το ζήτησε λοιπόν και αφού του εξήγησα τι προβλήματα είχε και μου είπε ότι θα τα φτιάξει μονος του, του το πούλησα για $300. Δεν είχα σκοπό να βγάλω χρήματα. Ήθελα να το ξεφορτωθώ και αυτός να το πάρει. Δίνεις - παίρνεις. Δεν είχε όμως λεφτά και μου έδωσε τα $200. "Τα αλλα" μου λέει "μετά." Δε χάθηκε ο κόσμος! $100 δολάρια δεν είναι κάτι που σε κάνει πλούσιο ή φτωχό σκέφτηκα και εγώ και του είπα ok. Ο μάγκας όμως (ο M), αφού έπιασε καλές δημόσιες σχέσεις με άλλους Έλληνες, σταμάτησε να παίρνει τηλέφωνο. Σκέφτηκα ότι θα είχε πολύ δουλειά και ότι δεν υπάρχει χρόνος. Μήνες μετά, τον βλέπω σε καφέ στο Oakleigh από απόσταση και παρατηρώ πίσω από τα γυαλιά ηλιου που φόραγα, ότι με είδε και κρύβεται πίσω από αλλα άτομα. Σκέφτομαι: "μα τόσο μ.....ς ο M? Για τα $100??? Κρίμα!!!" Μετά από μερικούς μήνες τον ξαναβλέπω και παρατηρώ ότι και πάλι κρύβεται. Εννοείται ότι ποτε δεν πήρε τηλέφωνο.

Είχα βιδωθεί τόσο άσχημα με αυτή τη γαϊδούρια του, που το συζήτησα με έναν από τους κοινούς μας φίλους. Και μου λέει λοιπόν και ο κοινός μας φίλος με τη σειρά τους και αυτός: Επειδή ο M αναγκάστηκε να φύγει από το σπίτι που έμενε γιατί δεν τα έβγαζε πέρα οικονομικά, ζήτησε ο κοινός μας φίλος από τον πεθερό του να τον πάρει στο σπίτι του. Ο M θα πλήρωνε $400 το μηνα (όχι τη βδομάδα, το μηνα). Και θα είχε ένα σπίτι τέλειο (πεντακάθαρος ο πεθερός), με τα όλα του. Στο σπίτι που έμενε πριν o M, ήταν ένα αχούρι και δεν υπήρχε ούτε τηλεόραση! Πήγε λοιπόν. Η συμπεριφορά του M προς το γερο άνθρωπο ήταν απαράδεκτη. Δε σεβόταν τις προσπάθειες του γερου να καθαρίσει το σπίτι, την αυλή, τα πάντα. Τσιγάρα πεταμένα στο τραπέζι (όχι στο τασάκι, στο τραπέζι), νερά στο μπάνιο παντού, έπαιρνε τα taper για δουλειά και δεν τα γύριζε πίσω, ΔΕΝ έκανε ψώνια ποτε για φαγητό παρα μονο κονσέρβες για να παίρνει για τον εαυτό του στη δουλειά και αλλα πολλά! Ο γερος φυσικά και μονο για το θέμα της καθαριότητας, άρχισε να του κάνει παρατηρήσεις. Ο M λοιπόν, έψαξε να βρει σπίτι αλλου με τη βοήθεια νέων φίλων και μόλις το βρήκε, δεν είπε ούτε καν γεια του γερου. Ούτε ένα "ευχαριστώ," ούτε ένα "φεύγω", έτσι για να τον ειδοποιήσει να ξέρει. Τίποτα! Έτσι απλά έφυγε.

Έχω κάτι γνωστούς από την ιδιαίτερη πατρίδα του M, όπως και τον κοινό μας φίλο που μου ζήτησε να τον βοηθήσω. Επικοινώνησα μαζί τους λοιπόν και έμαθα ότι ο M, είναι μια απάτη!!! Πάντα κλαίγεται σε όλους για να τον βοηθήσουν και μόλις το κάνουν, τους φτύνει και πάει σε άλλους. Είναι άτομο που κοιτάει καθαρά την πάρτη του και κανέναν άλλο. Στο φίλο μου, που μου ζήτησε να τον βοηθήσω, ουδέποτε απάντησε στο μήνυμα που του έστειλε στο facebook, για το αν συναντηθήκαμε και πως είναι. Ποτε! Και ο φίλος μου φυσικά απογοητεύτηκε με τις πράξεις του M! Από άλλες επικοινωνίες έμαθα ότι ο M που μας έλεγε ότι είχε μαγαζί κλπ, ήταν ασυνεπής στη δουλειά του, υπερβολικά πρόχειρος και πολύ "γύφτος" στη συμπεριφορά του. Δεν προκαλούσε έκπληξη λοιπόν ότι το έκλεισε!

Ήταν τόσα αλλα πολλά, που κατάλαβα ότι δεν είχα παρεξηγήσει καθόλου την κατάσταση. Τα συζήτησα με τον κοινό μας φίλο, που είχε μοιραστεί τα δικά του παράπονα. Μαθαίνω ότι το αφεντικό του M, του ετοιμάζει sponsor visa!!! Τώρα τι κανεις? Του λες του αφεντικού (του K) πως έχουν τα πράγματα για να μη φάει πατάτα? Από την άλλη όμως σκέφτηκα ότι μπορεί ο άνθρωπος να μην με πιστέψει στα λεγόμενα του και μάλιστα να νομίζει ότι από ζήλια προσπαθώ να προκαλέσω ζημια. Οποτε είπα να μην κάνω τίποτα.

Αφού είχαν περάσει τουλάχιστον 6 μήνες λοιπόν, από τότε που ο M με είχε γράψει κανονικά, καθόμουν με κάτι φίλους στο Oakleigh για καφέ, όταν νιώθω κάποιον να μου παίρνει το χέρι και να μου το κρατάει για να μου κάνει χειραψία. Γυρνάω το κεφάλι προς τα πάνω και τι να δω? Ο M!!! Προσπάθησε να χαμογελάσει, αλλα ήταν μια αποτυχημένη προσπάθεια! Με φοβισμένη φωνή, το μονο που είπε ήταν ένα: "τι γίνεται Χριστόδουλε?" "Που είσαι ρε μάγκα εσύ?" του απάντησα με σταθερή φωνή. "Ούτε ένα τηλέφωνο τόσο καιρό? Έτσι κάνει ο κόσμος?" Τα έχασε αμέσως και (δεν μπορούσε να το κρύψει κιόλας) απάντησε με διακεκομμένα λόγια: "ε... να.... εεεε...... είχα χάσει το τηλέφωνο σου," μου απάντησε, αφού επιτέλους βρήκε μια δικαιολογία που ταίριαζε! "Μάλιστα" είπα ήρεμα καθώς τον κοίταζα. Ο τύπος, νομίζοντας ότι το έχαψα, πήρε αμέσως θάρρος και έκατσε διπλα μου. Δεν έχασα χρόνο: "εγώ ξέρεις τι πιστεύω?" τον ρώτησα. "Πιστεύω ότι είσαι μια μεγάλη ξεφτίλα ρε μάγκα!" Με κοίταξε με βλέμμα απορημένο που αμέσως έγινε το βλέμμα που έλεγε "το περίμενα αυτό." Έγνεψε ένα καταφατικό βλέμμα, κατέβασε τα μούτρα και έκανε να φύγει. Το τελευταίο πράγμα που του είπα ήταν "αι χάσου να μη σε βλέπω ξεφτιλισμένε!" Οι υπόλοιποι της παρέας, που γνώριζαν την ιστορία μου είπαν αμέσως "και λίγα του είπες."

Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Με πήρε κάποια στιγμή πολύ αργότερα τηλέφωνο το αφεντικό του. Μου είπε ότι ο M του ετοίμαζε με πλαστές επιστολές από δήθεν άτομα από την Ελλάδα τα χαρτιά του για sponsor visa. Είχε
ανακαλύψει ότι ο M ήταν μια απάτη. Είχε μάθει από κόσμο αυτά που είχε κάνει σε όλους μας. Ήθελε να το επιβεβαιώσει μαζί μου. Του τα είπα λοιπόν. Μου ανέφερε, ότι είχε αγοράσει του M και όχημα για να έχει και το είχε γράψει στο όνομα του M. Αυτό ήταν ένα τεράστιο λάθος του όπως παραδέχτηκε! Ο M πάντα έλεγε ότι ήθελε να στείλει χρήματα στα παιδιά του στην Ελλάδα. Πάντα παραπονιόταν ότι δεν του φτάνανε τα λεφτά για να στείλει. Μόλις όμως το αφεντικό του πρότεινε να του πάρει όχημα με την προϋπόθεση ο M να τα ξεπληρώνει λίγα λίγα, δέχτηκε αμέσως. Αφήνοντας κατά μέρους "τα λεφτά στα παιδάκια του!!!" Εκεί το αφεντικό του τον ψυλλιάστηκε! Και όταν ψυλλιάζεσαι ρωτάς. Είπε λοιπόν του M, ότι μάγκα μου χρωστάς τόσα τα θέλω μέχρι τότε! Ο M άρχισε να κλωτσάει. Όχι μονο κλώτσησε, αλλα (τηλεφωνικώς) τον απείλησε!!! 
Τι έγινε με αυτόν το Μ (πέρασαν δύο χρόνια από τότε), δε γνωρίζω. Μια φορά τον είδα σε ένα καφέ και με απέφυγε (μάλλον για να μη φάει κι άλλο φτύσιμο). Έμαθα ότι βρήκε μια Αυστραλίδα, την πλήρωσε και την παντρεύτηκε για να πάρει τη βίζα. Όπως και να έχει, είναι ένα χαμένο κορμί. Για μένα θα είναι ένας Έλληνας που έχει γίνει η αιτία, ο κάθε νεοφερμένος να μη μπορεί να βρει δουλειά με το που λέει ότι είναι Έλληνας. Ένα παράδειγμα προς αποφυγή.

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ No 1: Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλα αγαπάει και το νοικοκύρη (πάντα).


ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ No2: Ποτε μην σε πιάνει ο ενθουσιασμός και πας να βοηθήσεις κάποιον με τον ενθουσιασμό σαν εφαλτήριο. Σκέψου πριν το κανεις!

No comments:

Post a Comment