Η αλήθεια για τη ζωή στην Αυστραλία

Τα πράγματα στην Αυστραλία πλέον είναι απογοητευτικά! Καταλαβαίνω, ότι, ειδικά αν τη συγκρίνουμε με την Ελλάδα, θα δούμε πως η Αυστραλία είναι χώρα η οποία μπορεί να προσφέρει πολλά καλά, σε οικονομική βάση κυρίως. Δυστυχώς αυτό δε συμβαίνει και με το κοινωνικό επίπεδο της Αυστραλίας. Η Μελβούρνη τα δυο τελευταία χρόνια, έχει ψηφιστεί ως η καλύτερη πόλη
για να ζει κανείς. Θα ήθελα να μάθω ποιος είναι αυτός που βγάζει τα αποτελέσματα και με τι κριτήρια! Μάλλον δεν έχει ζήσει εδώ αυτός ο άνθρωπος! Και αν έχει έρθει, θα έχει έρθει σαν τουρίστας για κάνα δυο βδομάδες και μετά θα πήγε στην δική του χώρα, την οποία ξέρει καλά και έχει βαρεθεί. Σίγουρα δεν έχει ζήσει εδώ αρκετό καιρό, ώστε να ζήσει την πραγματικότητα και να βγάλει ένα ακριβές συμπέρασμα. Γιατί φίλε μου, άλλο να έρθεις εδώ ως τουρίστας/επσκέπτης και άλλο να έρθεις για να μείνεις, να δουλέψεις, να νοικιάσεις και γενικά να μπεις στο πετσί του ρόλου του να ζεις εδώ, ώστε να κρίνεις το επίπεδο ζωής.

Φιλότιμο εδώ δεν θα δεις. Είναι από σπάνιο, εώς απίθανο φαινόμενο. Δεν πρόκειται κανείς να σε βοηθήσει σε κάτι επειδή δεν θα καταλάβει την ανάγκη σου. Όποια και αν είναι αυτή. Μπορεί να έπαθες λάστιχο στο δρόμο και να μην μπορείς να το αλλάξεις επειδή δεν έχεις γρύλλο πχ. Κανείς δε θα σε βοηθήσει. Θες να βρεις δουλειά και καίγεσαι? Κανείς δε θα σε βοηθήσει. Ίσως μερικοί να ακούσουν το πρόβλημά σου, αλλά κανείς δε θα σου πει "πήγαινε σε εκείνοω, γιατι ψάχνει άτομα". Πολύ γρήγορα θα καταλάβεις ότι είσαι μόνος σου εντελώς! Φυσικά δεν μπορώ να πω ότι δεν υπάρχουν άτομα που είναι άξια σεβασμού και που βοηθούν άλλους. Αλλά αυτό είναι το 1% (στην κυριολεξία) του πληθυσμού. Άλλωστε αισθάνομαι πολυ΄τυχερός που γνώρισα μερικούς από αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι μου στάθηκαν και με βοήθησαν σε μεγάλο βαθμό! Μιλάω κυρίως για τους Έλληνες της Αυστραλίας, παρά για τους άλλους λαούς (όχι ότι κι εκείνοι διαφέρουν από εμάς δηλαδή). Οι περισσότεροι Έλληνες της Αυστραλίας, έχουν κρατήσει τη νοοτροποία της δεκαετίας του '60, που ήταν η εποχή που έφυγαν από την Ελλάδα. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Άλλος κυνηγημένος από τη Χούντα, άλλος από την πείνα, άλλος και από τα δυο μαζί. Ο σημερινός λόγος που πολλοί από εμάς μετανάστευσαν στην Αυστραλία, δεν μπορεί να πει κανείς ότι διαφέρει από εκείνους της δεκαετίας του '60. Αν και έχουμε δημοκρατία στην Ελλάδα, πλέον είναι ξεκάθαρο ότι κάθε άλλο παρά δημοκρατικό είναι το σκηνικό που επικρατεί. Παρόλα αυτά, όσοι ήρθαμε εδώ στην Αυστραλία, κάθε άλλο παρά εύκολα τα βρήκαμε. Και νομίζω ότι η συντρηπτική πλειοψηφία συμφωνεί μαζί μου. Καταλάβαμε πολύ γρήγορα ότι Έλληνες της Αυστραλίας δεν μας αγαπούν και πολύ. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω ακούσει ο ίδιος συζητήσεις Ελλήνων να αναφέρουν πως "χαίρονται για ότι γίνεται στην Ελλάδα, επειδή οι Έλληνες εκεί τρώγανε μια ζωή τα λεφτά που τους έδινε η Ευρωπαική Ένωση και κανέις ποτέ δε δούλευε". Επίσης λένε πως "ήρθε η ώρα να πληρώσουν οι Έλληνες της Ελλάδας για όλα τα επιδόματα που φάγανε από την Ευρώπη". Μπορεί και να μην έχουν άδικο, αλλά ξέρουμε καλά ότι αυτή η περιγραφή ανήκει μόνο σε μια μιρκή μερίδα Ελλήνων, οι οποίοι λέγονται πολιτικοί (με όλους τους υποκόμους τους, καναλάρχες, μεγαλο-επιχειρηματίες, εφοπλιστές κλπ). Δυστυχώς όμως, μας έχουν βάλει όλους (μηδενός εξαιρουμένου) στο ίδιο καλάθι.

Οι αξίες έχουν πλέον εκμηδενιστεί εδώ! Δεν υπάρχει ο θεσμός της οικογένειας. Δεν έχω ακούσει ποτέ (ή αν το έχω ακούσει θα είναι πολύ σπάνια), άτομα να μιλάνε για μια κανονική οικογένεια. Μόνο διαλλυμένες οικογένειες, τα παιδά σε χωριστά οικοτροφεία ή στο δρόμο, ο ένας γονιός στη φυλακή και ο άλλος σε κέντρο απεξάρτησης. Αν πάλι είσαι τυχερός κα δεις μια οικογένεια κάτω από την ίδια στέγη, αυτό θα είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που μπορεί να περιμένεις. Οι γονείς να ψάχνονται κάνοντας πολύ προκλητικά ντυσίματα που ίσως να ανήκουν σε ηλικίες των 20 και κάτω (όχι ότι συμφωνώ και με αυτό, αλλά λέμε). Δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπω γυναίκες στα 50 και 60 τους να ντύνονται με κολάν από πάνω ως κάτω και να προσπαθούν να πετάξουν το στήθος τους έξω. Ο σκοπός τους σε αυτό? Μα φυσικά να τραβήξουν τα βλέματα! Πόσο ξεφτυλισμένη κίνηση, αλλά και ταυτόχρονα κίνηση απελπισίας μπορεί να είναι αυτή? Θα τις δεις να κάνουν βόλτα στην πιάτσα του Oakleigh (Ελληνική συνοικία όπου συχνάζει ο Ελληνισμός της Μελβούρνης) και να πηγαίνουν πάνω κάτω τουλάχιστον για 20 λεπτά πριν κάτσουν. Όχι φίλε, δεν ψάχνουν να βρουν τραπέζι. Σουλάτσα κάνουν και τις έχουν πάρει χαμπάρι όλοι.

Δε μιλάμε για τα παιδιά!!! Τα πιο κακομαθημένα που έχω δει ποτέ. Έχουν τα πάντα και όμως θέλουν και άλλα. Έχουν μέχρι και ολοκαίνουριο σπορ αμάξι, που αν το έβλεπαν οι δικοί μας στην Ελλάδα θα πάθαιναν συγκοπή. Και όμως δεν μπορούν, πνίγονται! Θέλουν αυτό το κάτι παραπάνω. Ψάχνουν για βλέματα πάνω τους! Θέλουν να αποσπάσουν την προσοχή όλων. Και επειδή πολλές φορές δεν μπορουν να το καταφέρουν στο βαθμό που περιμένουν, καταλήγουν σαν τα ζώα στα ναρκωτικά. Έχουν μια τόσο πολλά υποσχόμενη ζωή μπροστά τους, με τόσες δυνατότητες σε αυτή τη χώρα και καταλήγουν στο τελευταίο σκαλοπάτι πριν αρχίζουν να ανεβαίνουν τα σκαλιά! Πιστεύουν ότι έχουν κάθε δικαίωμα να βρίσουν όποιον και όποτε θέλουν, μιας και ξέρουν πολύ καλά ότι θα ξεφύγουν χωρίς να τους κάνει κανείς τίποτα. Δεν περνάει μέρα που να μην τύχω δυο-τρεις μασοτυρωμένους από ναρκωτικά να μην μπορούν να πάρουν τα πόδια τους! Το αναφέρω για το γεγονός ότι η Μελβούρνη κρίθηκε ως η καλύτερη πόλη για να ζει κανείς. Μιας και ανέφερα τα ναρκωτικά, μπορώ να πω ότι κάνουν πάταγο εδώ. Είναι η χώρα με την μεγαλύτερη εμπορία ναρκωτικών (οκ, μετά την Αμερική). Η τελευταία μόδα στα ναρκωτικά είναι το ice (πάγος) που μοιάζει με πάγο όταν το κοιτάς και μάλιστα μπορούν να το φτιάξουν τα πιτσιρίκια σπίτι τους.Γίνεται πανικός! Μπορώ να πω με σιγουριά, ότι είμαι ο μόνος από όλους αυτούς που γνωρίζω που ποτέ δεν έχει πάρει εξαρτώμενες ουσίες ποτέ του! Είναι κάτι το φυσιολογικό και αποδεκτό γενικά από όλη την κοινωνία της Αυστραλίας το να βλέπεις μαστουρωμένους στο δρόμο. Μάλιστα το Αυστραλιανό κράτος έχει φροντίσει να τους δίνεται η δόση από τα φαρμακεία δωρεάν, ώστε να μην κλέβουν για να την αποκτήσουν. Αυτοί βέβαια, μέσα στη μαστούρα τους, συνεχίζουν και να κλέβουν και να επιτείθενται σε κόσμο και να σπάνε δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες και να βιάζουν πολλές φορές. Αλλά... η στάση της κυβέρνησης και του κόσμου είναι ότι πρέπει να τους αγκαλιάσουμε και να τους εντάξουμε πάλι στην κοινωνία!

Ο ρόλος γυναίκας-άντρα έχει αντιστραφεί εδώ. Δεν κάνουν κουμάντο οι άντρες πλέον. Αυτός ο κανόνας πάει, πέταξε! Και επειδή λέω "κανόνας" δεν εννοώ ότι θα πρέπει ο άντρας να κάνει ότι γουστάρει και η γυναίκα να βγάζει το σκασμό. Θα περίμενα να υπάρχει η ισότητα φυσικά και να παίρνουν τα ζευγάρια μαζί τις αποφάσεις. Αν δε συμφωνούν κάπου να κάθονται συζητώντας τα υπέρ και τα κατά και να βγάζουν μια ομόφωνη απόφαση. Αυτό θα περίμενα και εγώ και όλοι φαντάζομαι. Ε, αυτό φίλε δεν υπάρχει εδώ. Όταν δε συμφωνούν σε κάτι, θα σκοτωθούν! Υπάρχει τόσος μα τόσος εγωισμός ανάμεσα στο ζευγάρι, που τα σκοτώνει όλα! Βρίσιμο και χυδαιότητα στη συζήτηση διαφωνίας τους, μέχρι εκεί που δεν μπορείς να φανταστείς! Έτυχα σε δικαστήρια μερικές φορές και άκουσα...!!! Εννοείται ότι σε περίπτωση διαζυγίου, η γυναίκα παίρνει τα παιδιά και τη μισή περιουσία του "αγαπημένου" της με το νόμο (αυτή περιλαμβάνει και ότι έχει αποκτηθεί πριν το γάμο από εκείνον). Μη χωρίσει κανείς δηλαδή. Ή καλύτερα, μην παντρευτεί! Την έκατσε. Επίσης, δε χρειάζεται να είναι κανείς παντρεμένος με κάποια για να του πάρει τα μισά. Αρκεί να συμβιώνει μαζί της για κάποιους μήνες και να μπορεί αυτό να το αποδείξει η ίδια με μάρτυρες.

Η αστυνομία έχει πλέον μηδαμινά δικαιώματα στο να κάνει κάτι. Της έχουν δέσει τα χέρια και όλο και περισσότερο γίνονται υποχωρήσεις και κάνουν τα στραβά μάτια. Πλέον, αν κάποιος κάνει παράβαση του ΚΟΚ και τον κυνηγήσουν και πάει να το σκάσει, τον αφήνουν να φύγει για να μη πάει και πέσει σε τίποτα πεζούς και τους σκοτώσει. Αποτέλεσμα είναι ότι αυτός που κάνει τέτοια παράβαση, πολλές φορές είναι με αμάξι με κλεμμένες πινακίδες, γιατί έχει διαπράξει κάποια εκγλήματα και εφόσον τον αφήνουν να διαφύγει, δεν τον βρίσκουν ποτέ! Αποτέλεσμα όπως το βλέπω τα τελευταία χρόνια τώρα, είναι να μεγαλώνουν τα "μικρά" πράγματα και να γίνονται μεγαλύτερα. Έχοντας μπει στο site της Αυστραλιανής κυβέρνησης όπου αναφέρουν ότι είναι πιθανό τρομοκρατικό χτύπημα στη Μελβούρνη, οι αστυνομικοί αντιμετωπίζουν πρόβλημα στο να κάνουν ελέγχους σε άτομα με τσάντες και βαλίτσες οι οποίοι έχουν ύποπτη συμπεριφορά. Και αν τελικά κάνουν, μπορεί και να βρούνε μπελάδες για παρενόχληση χωρίς λόγο! Στην καλύτερη περίπτωση, θα αντιμετωπίσουν τις ύβρεις του κόσμου!

Γενικά οι πολίτες της Αυστραλίας έχουν υπερβολικά πολλά δικαιώματα. Τόσα πολλά, που όλη αυτή η "δημοκρατία" έχει καταλήξει σε αναρχία. Πλέον ο καθένας κάνει ότι γουστάρει και μπορεί να τη σκαπουλάρει, μιας και ο νόμος μπορεί να τους καλύψει. Και το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό. Έτσι λοιπόν, θα το ξανακάνουν και θα το ξανακάνουν. Στο μυαλό τους είναι τουλάχιστον αφελείς. Πολλές φορές θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τη λέξη "ηλίθιοι", αλλά μπορεί κα να είναι λίγο! Γνωστή μου Ελληνο-Αυστραλίδα, η οποία κλαίγετε κάθε μέρα στο facebook, τάσσεται υπέρ της Τουρκίας στο περιστατικό της κατάριψης του Ρωσσικού μαχητικού. Πιστεύει ακράδαντα ότι τα 2 χλμ και 17 δευτερόλεπτα παραβίασης του Ρωσσικού έναντι του Τουρκικού εναέριου χώρου, ήταν υπεραρκετά για να δώσουν το δικαίωμα στους Τούρκους να το καταρρίψουν!!! Όταν της είπα για τις ατέλειωτες παραβιάσεις των Τουρκικών μαχητικών επί του Ελληνικού εναέριου χώρου, μου απάντησε ότι αυτό "δεν υφίσταται". Περιττό να αναφέρω ότι δεν έχει ζήσει ποτέ στην Ελλάδα η ίδια! Μπορεί να έχει πάει για διακοπές μερικές φορές, αλλά αυτό ήταν όλο. Πιστεύει ότι ο Πούτιν είναι ένα μεγάλο κάθαρμα και ότι οι Τούρκοι με τους Αμερικανούς θα πρέπει να τον καθαρίσουν. Ότι αυτός άρχισε τον πόλεμο στη Συρία και ότι εξ' αιτίας του σκοτώνονται τόσοι άμαχοι!!!!!!!!!! Ότι οι κακόμοιροι Τούρκοι με τους καλούς Αμερικάνους, προσπαθούν να σώσουν την κατάσταση και δεν μπορούν να κάνουν κάτι, γιατί οι "άδικοι" Ρώσσοι τους καταστρέφουν τα "ειρηνευτικά σχέδια"!!! Αλλη γνωστή μου Κύπρια (καθαρή Κύπρια, όχι Αυστραλο-Κύπρια) μου έλεγε χτες ότι "πάλι καλά που είναι οι Ρώσσοι εκεί δίπλα στη Συρία και έτσι οι Τούρκοι δεν θα τολμήσουν να κάνουν κάτι στην Κύπρο". Ως εδώ καλά. Είπα μέσα μου: "έχει μυαλό αυτή". Μετά όμως μου τα χάλασε τελείως. Γυρνάει και μου λέει: "Μόνο οι Κρητικοί θα πολεμήσουν στο πλευρό μας. Αν περιμένουμε από εσάς τους Έλληνες, θα μας προδώσετε όπως μας προδώσατε στην Κύπρο". Πιστεύει δηλαδή, ότι η Κρήτη είναι αυτόνομο νησί!!!!!!! Σε ερώτησή μου με πιο ακριβώς τρόπο τους προδώσαμε τους Κύπριους, εκτός του γεγονότος ότι η Χούντα τα είχε κάνει πλακάκια με τους Αμερικανούς και δεν έστειλε την απαραίτητη βοήθεια, αλλά και βοήθησε στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, μου είπε: "στείλαμε το αεροπλάνο μας και μας το ρίξατε και σκοτώθηκαν όλοι μας οι καταδρομείς"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Όταν της εξήγησα ότι το αεροπλανο ήταν δικό μας και το ρίξανε οι Κύπριοι, το βούλωσε. Όταν της είπα ότι η Κρήτη δεν είναι αυτόνομο νησί να πάρει απόφαση και να στείλει στρατό και ούτε πρόκειται να στείλει ποτέ με τόσους Έλληνες προδότες πολιτικούς, δεν ήξερε τι να μου πει!!! ΚΑΙ από ιστορία λοιπόν φίλε μου κανένας! Ούτε τα βασικά.

Οπότε καταλαβαίνεις. Αξίες μηδέν, αρχές μηδέν, εκπαίδευση μηδεν, θρησκεία δε συζητάμε καν! Σε 10 χρόνια η Αυστραλία θα έχει καταρεύσει φίλε μου. Απλά δεν το έχει καταλάβει ακόμα. Είναι απλώς τυχερή που έχει φυσικούς πόρους που τους εκμεταλεύεται η ίδια και κάνει συνεργασία με τους Κινέζους. Έτσι μπορεί να δίνει αρκετά αγαθά ακόμα στους πολίτες της. Μπορεί να δίνει το επίδομα ανεργείας ΕΦ' ΟΡΟΥ ΖΩΗΣ στους πολίτες της, καθώς και ένα σωρό ευκολίες σε αυτούς που ΔΕΝ θέλουν να δουλέψουν! Παρατηρώ όμως πως τα τελευταία 3 χρόνια αρχίζουν και σφίγγουν τα πράγματα και για αυτούς. Η κυβέρνηση καταλαβαίνει ότι χάνει χρήματα και ότι είναι ανόητο πλέον να επενδύει στην καλή θέληση και στο "φιλότιμο" των πολιτών της, με την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα φιλοτιμηθούν να βρούν μια δουλειά και να σταματήσουν να εξαρτώνται από το κράτος. Όταν πρωτοήρθα, όλοι μου έλεγαν ότι η Αυστραλία έχει την ιδέα πως κάθε πολίτης θα πρέπει να έχει δικό του σπίτι. Σήμερα, με την είσοδο χιλιάδων υπερ-ευκατάστατων Κινέζων επιχειρηματιών στη χώρα, το να αγοράσει κανείς ένα σπίτι, είναι ένα απατηλό όνειρο! Οι τιμές τόσο των ενοικίων, όσο και της αγοράς κατοικίας, έχουν εκτοξευτεί στα ύψη. Όχι όμως και οι μισθοί!

Δεν προσπαθώ να πω πως θα ήταν καλύτερα να ζούσα στην Ελλάδα σήμερα. Κατανοώ, ότι τα πράγματα εκεί είναι πολύ χειρότερα και ότι αν ήμουν εκεί δεν θα είχα που την κεφαλή κλείναι! Ούτε και για να κλαφτώ το κάνω. Είμαι αρκετά μεγάλος για ανοησίες τέτοιου τύπου άλλωστε! Εξ' άλλου, αισθάνομαι πολύ τυχερός που βρίσκομαι εδώ και όχι στην Ελλάδα. Θέλω όμως να σας πω τι ακριβώς συμβαίνει εδώ. Τουλάχιστον σε αυτούς που δε γνωρίζουν. Ότι δεν είναι ρόδινα και απλά. Η οικονομική ευχέρεια που μου παρέχει η Αυστραλία σε σχέση με την Ελλάδα, είναι άξια λόγου! Και είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό. Παρόλα αυτά, οι πολίτες της Αυστραλίας don't give a f...k! Και όταν δε δίνεις φίλε μου ένα f...k,  όλοι ξέρουμε που καταλήγει αυτό. Δεν χρειάζεται να στα πω...